۱۳۹۰ آذر ۲۹, سه‌شنبه

تاریخچه کابل


                                                                                                                  نوشته کریم پوپل
            کابل  در درازنای تاریخ                   
                                           اشغال و تاراج  کابل از زمان تاسیس الی امروز      

مقدمه : نامهای کابل
در طول تاریخ  افغانستان ! دارای نامهای آریانا ، خراسان و افغانستان  بوده‌است. شهرهای چون  بلخ هرات قندهار غور غزنی تخار برای مدتی پایتخت بوده‌است. ولی زیاده ترین شهری که  پایتخت افغانستان بوده کابل زیبا است.  کابل یکی ﺍﺯ قدیمی‌ترین شهرهاﯼ ﺩنیاست. ﺩﺭ کتاﺏ مقدﺱ ﻭیدﺍ به ناﻡ کبه ﻭ ﺩﺭ پاﺭچه‌هاﯼ ﺍﻭستا ﺍﺯ ﺁﻥ به ناﻡ کوب‌ها یاﺩ می‌شوﺩ.  مطابق به نگارش  تاریخ‌نویسان، نام سانسکریتی کابل(کمبوجه) می‌باشد. این نام در نوشته‌هایی باستانی در کوفس و کوفن ذکر شده‌است. نویسندگاﻥ کلاسیک یونانی ﺁﻥ ﺭﺍ کوفن یا کوفس ﻭ کوﻭﺍ ثبت کرﺩﻩ ﻭ هم‌چناﻥ مرﺩﻡ فاﺭﺱ ﻭ ﺍﺭستو ﺍین شهر ﺭﺍ خوسپس خوﺍندﻩ‌ﺍند.  قدامت تاریخی کابل در حدود ۵۰۰۰سال  می‌باشد.  امکان ان می‌رود که درسالهای ۱۵۰۰ الی ۲۰۰۰ قبل المیلاد به یک شهر تبدیل گردیده باشد.  پس اشغال هر قوم یا پادشاه نام آن نیز تغیر یافته‌است. زمانیکه در مورد کابل  مطالعه زیاد صورت گیرد نام کابل از دریای کابل و کوهای کابل گرفته شده‌است. دلیل عمده آن اینست که کابل  منشع سه دریا یعنی دریای گلبهار، پغمان ولهوگر است. درفاصله‌های اندک این دریا با دریای خروشان وبربار پنجشیر، علی شنگ علینگار و سرخرود ودریا چه‌های دیگر یکجا شده  به رود سند  (اندس)  می‌ریزد  از آن ببعد الی لاهور بنام رود کابل یاد می‌شود. برای سرزمین‌های هند رزق وروزی تولید می‌نمود.. امکان داردنامهای کابور کافور کوفه کاپول کابول کووا کمبوجه دریکی یکی از زبانها منشع یا دریا را می‌گفتند.  کوهای پر از ارغوان  وبرف  کابل ارتفاعات ناهموار، دریا ی خروشان ، سرسبزی، آب هوای سرد وگوارا آن مردم گرم نشین هند را دیوانه کرده بود. کابل که  در ان زمان به صفت نکته مرتفع ومنشع شمرده می‌شد. در آن زمان  نام مقدس کابل از خصوصیات آب وهوای آن بود. ﺩﺭ قرﻥ هفتم میلاﺩﯼ، یک پژﻭهش‌گر چینی به ناﻡ   شونگ چونگ، ﺩﺭ نوشته‌های خویش مشهوﺭ به هیوﺍﻥ سانگ ﺍین شهر ﺭﺍ کاﻭفو Kaofu نوشته ﻭ چنین برداشت می‌کند که ﺩﺭ حقیقت ﺍین شهر ﺯیبا مسما به ﺩﺭیاﯼ کاﻭفو می‌باشد که ﺍﺯ قلب ﺁﻥ می‌گذﺭﺩ، ﻭﯼ می‌ﺍفزﺍید که ﺁﺭیاییاﻥ قدیم ﺍﺯ لحاﻅ ﺩینی ﺍهمیتی ﻭیژﻩ به ﺍین شهر ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺁن‌رﺍ کوب‌ها ﺍﺭﺩهستانه Kobaha Urddhastana یا محل بلند پایه گفته‌ﺍند. کابل ﺍﺯ ﺩیدگاهی کتاﺏ مها باراتا هندﻭﺍﻥ، بهشت ﻭ جایگاهی تفکر برﺍﯼ خدﺍﻭندﺍﻥ خوبی بوﺩﻩ ﻭ ﺁن‌رﺍ ﺩﺭ  به ناﻡﺍﺭﺩهستانه یا عباﺩت‌گاهی مقدﺱ حفظ کرﺩﻩ‌ﺍند.  کوه آسمائی محل عبادت بزرگ وقت شمرده می‌شد. هر پادشاه بودیست هند تا زمانیکه در پایه عبادت گاه معبد آسمائی خم نمی‌شد پادشاهی آن قابل  قبول نبود. این عبادت گاه را بنام آسمائی یا کوه از امید و آرزو یاد می‌کردند.  تاﺭیخ نویساﻥﺩﻭﺭﻩ ا سکندﺭ، کابل ﺭﺍ به ناﻡ ﺍﺭتوسپانه Artospana که هماﻥﺍﺭﺩهستانه Urddhastana سانسکریت ﺍست ﺩﺭ تاﺭیخ یونانی قید نموﺩﻩ که بعداً ﺩﺭ قرﻥ ﺩﻭم میلاﺩﯼﺍین شهر ﺭﺍ به ناﻡ کابوﺭﺍ Kabura یا قلب پاﺭﺍپامیزﺍﺩ نوشته‌ﺍند. ﺩﺭﺩﻭﺭﺍﻥ   کوشانیان بزﺭﮒ هنوﺯ هم کابل به ناﻡ کاﻭفو شناخته می‌شدﻩ، که ﺁهسته ﺁهسته به  کابورامسما گرﺩید تا ﺁﻥ ﺯماﻥ که کابل شاهاﻥ ﺍﺯ ﺁﻥ به ناﻡ کابلستاﻥ یاﺩ کرﺩند. کابلستاﻥ برﺍﯼ چندین قرﻥ پیش ﻭ پس ﺍﺯ ﺩﻭﺭﻩ‌ﯼ مسیح، ﺍﺯ بامیاﻥ ﻭ کندهاﺭ ﺩﺭ ﻏرﺏ تا کوتل بوﻻﻥ ﻭ تماﻡ جنوﺏ ﺭﺍ ﺩﺭ بر می‌گرفت، که ﺍین خطه ﻭسیع به ﺩﻩ علاقه‌داری تقسیم بوﺩﻩ ﻭ شهرهاﯼ کابل، ﻏزنی، بامیاﻥ، ننگرهاﺭ، سوﺍﺕ، پشاﻭﺭ، ﺍپوکین، بنو ﻭ بولر ﺩﺭ بر می‌گرفته‌است.
تاریخ حقیقی افغانستان
*طبق گزارش لویس دوپری تاریخ دان شرق در افغانستان حدود بیشتر از ۵۰۰۰۰ سال قبل  انسانهای اندگونس یا اندیانا  با جسامت خورد در چندین نقطه افغانستان حیات بسر می‌بردند. حدود بیشتر از ۹۰۰۰ سال قبل به زراعت اشتغال داشتند. شهری شدن یا بمیان آمدن شهرها پس از بمیان امدن آئین زردشتی صورت گرفته‌است. افغانستان  یا باختر موسس دین زردشتی است.  پس از تاسیس این آئین بلخ یکی از متمدن ترین کشور های جهان بشمار میرفت.کاوشهای که تیم فرانسوی که در کنار رود آمو نمودند معلوم گردید که درین محل ۲۰ هزار سال قبل انسانها زندگی می‌نمودند. در مجموع دشتهای آسیای میانه و سرزمین  بود پرنفوس وبدون اداره .هر زمان که درین منطقه یک قوم قوی می‌شد قوم دیگری را میراندند . اقوام رانده شده  بالای دو جای حمله می‌نمودند ایران وافغانستان  سپس در هند وستان با مردم آن منحل می‌شدند. هکذا چشم خودرا بتمدن دیگران می اندوختند تا چگونه آنرا تاراج نمایند. یویه چیها ، مادها ، هخامنشی ها ،کوشانیها  ، سکها ، یفتلیها،  چنگیز ، تیمور لنگ ، بابر و ده ها قوم دیگر ازین سرزمین بوده زمانیکه گرسنه  یا قوی میشدند  به ایران وافغانستان سپس به هندوستان حمله می کردند. که این حادثه بیشتر از -۵۰۰۰ ۳۰۰۰ سال قبل آغاز گردیده تا قرن 17 ادامه داشت.
 امکان آن می‌رود  بین سالهای ۱۸۰۰-۲۲۰۰ قریه یا شهر کابل تاسیس گردیده باشد. واین عمل از طرف مردم هند نشین شده‌است. بادیه نشینی و مهاجرت بین افغانستان وهند ازسالهای خیلی دور مروج است.  علت آن آب و هوا و علفچر بوده است. بادیه نشینان  بمرور زمان مناطق نو را کشف مینمودند ودر آنجا مسکن فصلی اختیار مینمودند. تفاوت فاحش درآب و هوای  تابستان پشاور و کابل و علفچرهای سر سبز دامنه‌های هندوکش یکی از این علل میباشد.
اقوام که در افغانستان بود باش دایمی نمودند یویه چی ها  و سیتی ها است. شاخه از سیتی ها  با سایر اقوام  هند اروپائی در کنار سردریا و رود اکسوس زندگی می نمودند که این شاخه بعداً  از سایر شاخه ها معروف شدند.. گوشه ازاین قوم مهاجرت   به طرف اروپا  وگوشه از آن بطرف جنوب آسیا وگوشه آن  با خاک چین تصادم  نمودند. سر زمین این اقوام را  بنام آریانا و مردم آنرا آریا می‌گفتند.(کهزاد ۱۳۲۲)
تاریخ روشن و مستقل افغانستان از قرن سوم ق م الی ششم میلادی  میباشد که توسط باختریان  کوشانیان و یفتلیان  بنیادگذاشته شده بود. با وجودیکه غوریان وغزنویان سلطنت مقتدر را بنیاد گذاشتند ولی همرا با اجانب بوده‌است. پس از قرن ششم الی قرن هجدهم  یعنی 12 قرن  افغانستان در گیرو دار تاریخ بوده گاهی بزرگ گاهی کوچک وگاهی تجزیه می‌شد. باوجودیکه هوتکیان حکومت افغانی را در یک گوشه افغانستان بنیاد نمودند ولی بزودی خفه شدند. از سال ۱۷۴۷الی امروز این وطن بنام افغانستان  زنده و جاودان باقی مانده  است..

        File:Kushanmap.jpg




             اشغال وتاراج کابل در طول تاریخ

۱.در سالهای ۷۰۰الی ۸۰۰ قبل میلاد کابل در تسلط مادها قرار می‌گیرد. درزمان مادها (کابل)بنام کابورا یاد می‌گردید. 
۲.در سالهای بین ۵۰۰-۳۵۰ ق م. کابل در تحت سلطه هخامنشی‌ها قرار گرفت..  درسالهای قبل  از ۵۰۰ کابل مربوط گندهاره بود.هخامنشی‌ها دارای دین میترا و مغان بودند. (داریوش اول دوم و سوم) فرمانروایان امپراتوری هخامنشی  شهر را به  نام کابورا تألیف نموده است. نام کابورا Κάβουρα توسط  بطلیموس  نیز تالیف شده است. کابورا  مرکز آئین  مزد یسنا  بود که  بعدها همراه با  آ ئین  بودا و آئین هندو همراه شد. (بطلموس دانشمند که در رکاب اسکندر قرار داشت)
۳.درسال۳۲۷ ق م سکندر کابل را تسخیر نمود. و کاپیسا را ویران نمود. اسکندر کابل را از اریایها تسخیر نمود. درعوض برای خود محل بود وباش اعمار نمود.
۴. در سال ۳۰۳ پس از مرگ اسکندر  کابل برای مدت کوتاه مربوط حکومت سلواکیان بود. در سال ۳۰۰ دین بودیزم توسط مبلغین آشوکا به افغانستان وارد گردید. سلطنت چندراگپتا کابل را در برابر ۵۰۰فیل و اذدواج از سلوکوس یونانی بتصرف خویش در آورد. در همین ایام در هندوستان سلطنت خودمختاره بنام موری ساخته شده بود.
درسال ۱۳۹ دولت باختری حکومت کابل را از مائوریان گرفت و بطرف هند پییش روی نمودند.  پس از آن در اواسط سده دوم پیش از میلاد زیردستان  آنها امپراتوری ایندو گریکس شهرکابل  را به دست خود گرفتند  باختریان  شهر بزرگ را بنام پارو پامیزاد  درنزدیکی کابل بنیاد کردند، اما در سده اول پیش از میلاد این شهردوباره  به دست  ماوریان  افتاد.
۵. سکاهایا سکاهای  قوم بودند اسپ سوار همواره دولت باختر (بلخ)را مورد فشار قرا ر میدادند. درسال ۱۲۷  قبل میلاد هونها بالای یویه چی‌ها و یویه چی‌ها بالای سکاها فشار وارد نمودند. در نتیجه سکاها از آسیای میانه وشمال ایران  به باختر هجوم آوردند. در مراحل اول  سکها خواستن بالای فارس بریزند ولی در ایران  اشکانیان دولت قوی را بنام پارتها تاسیس نموده بودند. ناچار بجای اینکه به خراسان  بریزند، به‌طرف باختر رفتند، و در افغانستان کنونی برقرار شدند. یونانیهای باختر به‌طرف جنوب شرقی رفته در کابل و وادی سند  حکومت قوی را تاسیس نمودند که بنام هند یونانی یاد می‌گردید. پایتخت آن درچاکلهبود که به یونانی اِوتی‌دِمیا می‌نامیدند.. سپس  سکها بالای کابل حمله نموده کابل را از یونانی باخترتصرف نمودند. بزودی  قوم سکها  قوی شده یونانی هندی را نیز شکست دادند.

۵. طولی نکشید که دولت هندویونانی هم تابع همان سکاها گشت و سکاها در اینجا دولتی تأسیس کردند که در تاریخ معروف به دولت هندوسکائی است.
۶. سیستی‌ها (سکها)   در اواسط دهه اول پیش از میلاد ایندو گریکس  را از شهرکابل  بیرون انداختند  وکابل برای مدت ۱۰۰سال متعلق به سیتی‌ها بوداما  با روی کار آمدن شاهنشاه کوشانی  سیتی ها شهر را از دست دادند.
درهفتم پس از میلاد ژوانزونگ کابل  را به عنوان کافو (Kaofu) بررسی کرده بود و اعلام کرد که کاوفو  لقب یکی از پنج قبلیه  مهاجر  یوجی یا یوژی است. کاوفو (کوشانیان) با شمول ۴ قوم دیگر یویه چی پس از شکت ازدست  جنگجویان چینی  با سکاها و تخاریان متحد شده فلات ایران و  باختر را از یونانیان باختری تصرف نمودند سپس بطرف جنوب هندوکش یورش بردند.  کابل درین زمان بدست یونانیان هندی بود. در سال ۴۵ میلادی این شهرپس از جنگ سختی  توسط امپراتور کوشان،   کوجولا کادفیسوز فتح شد و جزو مایملاک امپراتوری کوشان تا اواخر سده سومین پس از میلاد محسوب می‌گردید.
ﺍﺯ تاﺭیخ  یونان چنین برﺩﺍشت می‌شوﺩ که آرتوسپا یا کابل مرکزی عمده ﻭ ﺍصلی ﺩﺭ منطقه بوﺩﻩ، که بعدا  ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ‌ﯼ تسلط یوناﻥ، هرﺍﺕ که سکندﺭیه‌ﯼ ﺍفغان بوﺩ جاﯼ کابل رﺍﺍشغاﻝ کرﺩ که بعداً شاهزﺍﺩه گاﻥ هندﻭساﮎ ﺁن‌رﺍ باﺭ ﺩیگر ﺍحیا کرﺩند.
۷. درسال ۴۵ میلادی جنک سخت در کابل بین سرنشینان کابل و کوشانیان رخ داد. شهرتوسط امپراتور کوشان، کوجولا کادفیزس  فتح شد. کوشانی‌ها در اطراف سالهای ۲۳۰ پس از میلاد، از دست امپراطوری ساسان شکست خوردند و همراه با بیعت‌های ساسانی معروف به ایندو-ساسانیان تبدیل شدند. در دوران ساسانیان، شهر کابل رابه  نام "کاپول"  نامیده می‌شد.
۸. درسال ۴۲۰ میلادی ایندو-ساسانیان توسط قبیله خیانان که با نام "کیدارایتز" نامیده می‌شدند از شهر کابل  به بیرون رانده شدند که  نام این قوم  در سال ۴۶۰ میلادی را بنام  یفتلیان (هپتالیان یا هفتالیان یا هیتالیان یا هیاطله یا هونهای سفید) تاسیس نمودند..  هپتالیان از گانسوی چین به تخارستان سپس به کاپیسا بعداً کابل را بتصرف خود در می آورند.آنجا .یفتلی ها را به نام کابل‌شاهان نیز مینامند . مطابق با تاریخ الهند اثر ابو ریحان البیرونی کابل توسط شاهزاده‌گانی که از تبار ترک‌ها (عثمانی‌ها) بودند اداره می‌شد که برای ۶۰ نسل ادامه پیدا کرد
ترک‌های کابل و هندوها دیوار بزرگ دفاعی را در اطراف شهر به علت محافظت از مهاجمان آینده ساختند.. یفتلیان در سال ۴۲۵ میلادی سرزمین باختر را کاملا تصرف نموده وچند بار دولت ساسانی را شکست داده و در قلمرو آریانا دولت مقتدیر را تشکیل داده‌اند. به گواه تاریخ یفتلیان را نظام سوار کاران تشکیل می‌داد واین امر موجب گردید تا علیه دولت مقتدر همسایه یعنی دولت ساسانی جنگهای موفقیت آمیزی انجام دهند. یفتلیان در هند با آخرین شاهان امپراتوری گوپتا هجوم برده ودر سال ۴۶۰ میلادی کندهار بدست آن‌ها افتاد. در اواخر قرن پنجم میلادی آخرین امپراتوری گوپتا درهم شکسته، سند، راجستان و وادی گنگا و جمنا را بدست آوردند. همزمان با لشکر کشی بسوی هند یفتلیان ساحه نفوذ خویش را به ترکستان شرقی نیز توسعه دادند.
(مرحوم غلام محمد غبار در تاریخ جغرافیه افغانستان با استناد از تاریخ عمومی عباس اقبال اشتیانی پیرامون یفتلیان می‌نویسد: یفتلیان جنگی سخت را با شاه پور ذولاکتاف فارس کرده‌اند و فیروز والی سیستان را در حدود نیمه قرن چهارم میلادی در پناه خود گرفته‌اند این وقت هرمز برادر فیروز بعداز درگذشت یزد گرد دوم پادشاه فارس بود ویفتلیان فیروز را جبرا به صریر سلطنت فارس نشاندن فیروز پرداخت مالیه را به دولت یفتلیان وعده سپرد ولی از پرداخت مالیه سرپیچی نموده که این امر باعث درگیری خونین میان دولتین گردید ودر نتیجه فیروز مغلوب شد این بار فیروز تعهد سپرد تا دختر خود را به خوش نواز پادشاه یفتلیان بدهد اما در سال ۴۸۳ میلادی دوباره میان یفتلیان وساسانیان در حدود توران جنگ شدید در گرفت وفیروز بدست یفتلیان واقع در بلخ افتاد وسرانجام اعدام گردید.)
(بلاخره  فیروز بین سالهای ۴۸۳ الی ۴۸۷ میلادی پادشاه فارس شد ومتحمل پرداخت مالیه به دولت یفتلیان شد.
و سرانجام در نیمه قرن ششم میلادی دولت یفتلیان در اثر هجوم ترکان و ساسانیان فارس منقرض گردید وترک‌ها بر تخارستان شامل بیست وهفت ولایت بود تسلت یافتند. اگرچه پس از فروپاشی حاکمیت یفتلیان حکومت‌های کوچک ومحلی از این سلاله تا مدت‌ها دوام کرد اما با گذشت زمان این سلاله به نقاط دنیا و ولایت مختلف افغانستان پراگنده شدند.)

۹. از  سال ۳۴ هجری شمسی  هجری کابل ۲۳ بار یعنی حدود  ۲۰۰سال مورد تهاجم شدید اعراب قرار داشت. اعراب در سال۳۴ هجری به شهرکابل  حمله کردند شهر را از طرف دیوار  ده‌مَزنگ شگافتند، ا عرب فاتح شدند و شاه کابل موقتا به گردیز رفت،. کابل را تاراج نمودند. ولی بزودی شهر را دوباره بدست آوردند. اعراب درین جنگ  جوانان کابل را بیرحمانه سر بریدند. مردم کابل برای چند بار ۲۰۰۰ فرزندان ۱۲ ساله  خودرا با جام طلا برای خلیفه فرستادند بدین ترتیب تا سقوط امپرطوری اعراب کابل را در حفاظت داشتند. استقامت و بردباری مردم کابل توانست از شر اعراب کابل را در حفاظت قرار دهند.
. تاﺭیخ مصر به ﻭضاحت می‌نویسد که لشکر بزﺭﮒ ﺍسلاﻡ بعد ﺍﺯ فتح نیم جهاﻥ ﺩﺭ شیرﺩﺭﻭﺍﺯﻩ‌هاﯼ کابلستاﻥ به مرتبه بیست‌ﻭسه باﺭ شکست مطلق ﺩیدند تا ﺁن‌که به مرﻭﺭ ﺯماﻥ کابلیاﻥ خوﺩ به ﺩین  اسلام گرویدند.
 اما تشکیل دولت‌های صفاری و طاهریان  نفوذ عرب‌ها را از کشور کم کرده رفت و کابل نیز به دست حکم‌رانان محلی اداره می‌شد.

۱۰. در سال ۲۵۸ یقوب لیث صفار کابل را تصرف تاراج می‌کند. کابل در حمله یعقوب لیث مورد جپاول و غارت قرار گرفت. مقارن ضعف صفاریان از کوهستان شرقی کابل یک قوم دیگر بنای سلطنت را در کابل گذاشت که سرکرده‌شان را کالاله می‌گفتند و تا به عصر غزنویان باقی بودند، تا این‌که در سال ۳۴۴ ه. ق. ضمیمه سلطنت غزنوی شد. کابل در عهد غزنویان از اهمیت افتاد  شهرغزنه پایتخت خراسان قرار گرفت.
پس از صفاریان در کابلستان حدود ۲۸۰ شمسی شخص بنام کل لا له  در کابل حکمرانی می‌کرد. حدود۶۶  سال کابل بدون جنگ باقی ماند.
۱۱. در دوره تیموریان باوجود جنگهای شدید شاه کابل در کوهستان از دست تیموریان شکست می‌خورد. وتیموریان کابل را جزو قلمرو خویش می‌سازد.

۱۲. در سالهای  هجری شمسی۳۴۶ سبکتگین بالای کابل حمله نمود. و کابل تاراج گردید.
۱۳. غوریان بین سالهای ۵۴۳ و۵۴۴ کابل را تسخیر نمودند.
۱۴. در حوالی سا۵۹۵۰ هجری کابل متعلق به دولت خوارزم شاهیان گردید.
۱۵. درسالهای ۶۰۰ ه ش کابل مورد تهاجمات علاکو و چنگیزخان  قرار گرفت. از اینکه علاکو نواسه چنگیز در منطقه پروان  شکست می‌خورد سپس با نیرنگ داخل کوهستان و کابل و هند می‌شود. و همه را تاراج و قتل می‌نماید. از سال ۶۲۴-۷۶۰  هجری شمسی  ۲۴ نفر از چغتایان حکومت می‌نماید. که تاریک ترین دوره تاریخ افغانستان است.
۱۶. در حوالی سالهای ۷۵۴ الی  ه ش۷۶۰ کابل مورد حملات وتاراج  امیر تیمور قرارگرفت.
۱۷. در سال۱۵۰۴ م  کابل در تصرف بابر قرار گرفت.  بابر کابل را  در مراحل اول پایتخت می‌سازند. کابل دوباره رونق یافت و تا سال ۹۲۳ پایتخت بود و به تعمیر و آرایش آن پرداخت. بابر به کمک مردم این شهر، هندوستان را فتح کرد و پایتخت خود را از کابل به آگره نقل داد و کابل مرکز ولایت شد. آرامگاه این پادشاه هم در همین شهر است.
 بابر شاه خودرا نواده امیر تیمور و از مادر خودرا زاد نهم چنگیز  می‌دانست امکان دارد زیرا چنگیز ۵۰۰ کنیز زیبا داشت. بابر شاه اولاً خان بدخشان را فریب داد پس از مدتی حکمران بدخشان شد سپس کابل را گرفت. او در ایام که کابل را فتح کرد زلزله شدید در کابل رخ داده بود تقریباً تمام کابل به خرابه تبدیل شده بود. بابر با دیدن چنین حالت با مردم کابل همکاری نمود و کابل در قلب او جای گرفت.
۱۸. درسال ۱۱۱۷ کابل در تصرف نادر شاه افشار در آمد. نادر افشار به همکاری مشاوران فرانسوی برجها ساخت و کابل را درتحت باران توپ قرار دارد. تا آنکه کابل را بتصرف خود درآورد.
۱۹. پس از ۱۷۶۷ کابل در تصرف احمدشاه ابدالی قرار گرفت.

۲۰. ابدالیهان: وقتی که سلطنت به احمد شاه بابا رسید، وی توجه به کابل نمود و خواست آن را مرکز دولت خود قرار بدهد. چنان برای همین مطلب در سال ۱۱۴۴ امر احداث یک دیوار بزرگ را در شهر داد. این دیوار در ظرف ۴ ماه آباد گردید. تیمور شاه پس از تنظیم قند هار در سال ۱۱۹۵ ه. ق. رسماً کابل را پایتخت ساخت و از آن تاریخ تا امروز کابل مرکز و پایتخت افغانستان است.
۲۱. تیمور شاه در سال ۱۱۵۴ کابل را پایتخت ساخت. شهر دارای دیوار و هفت دروازه بود.
۲۲. ۱۲۲۱  شاه شجاع در کابل کشته می‌شود. ارگ توسط انگلیس تاراج   الماس کوه نور توسط انگلیسها دزدی می‌شود. تمامی ارگ شاهی توسط سربازان انگلیس به هند فرستاده می‌شود.
۲۳. در سال ۱۳۰۸ ارگ شاهی و ملکیتهای دولتی شهرکابل توسط مردم شمالی برهبری حبیب اله کلکانی تاراج  می‌شود.
۲۴. درسال ۱۳۲۹ هجری شمسی  نادرخان گروپ از قبایل دوطرف سرحد را جمع نموده  به کابل حمله نمود. درین روز  ارگ شاهی و بعضی ساحات کابل وشمالی تاراج شد. گویند درروزهای نخست کیسه دولت آنطور خالی بود که نان خوردن را نداشتند. تا آنکه شخص بنام  محمد افضل خان  تاجر افغانی  در زیر قالین خانه خود  یک فرش طلا را به نادرخان  بلاعوض داد. (حاجی بابه وکیل تاجران لیلامی فروشان). هکذا پسران مکاتب   غرض تقویه دولت از مردم اعانه جمع می‌نمودند وپس از مدتی دولت انگلیس مبلغ دومیلون، دولت آلمان چکوسلواکیا  اطریش  و روسیه یکتعداد اسلحه والبسه کمک نمودند. (مرحوم جنرال عبدالطیف پوپل)
۲۵. در ۸ ثور ساال ۱۳۷۱ کابل توسط مجاهدین اسلام تفنگداران بی مسولیت  وحزب وحدت  برهبری مستقیم پاکستان و اخوندهای ایران  چور و بعدا به آتش کشیده می‌شود. دو چور کوچک را نیز می‌خواهم یاد آوری نمایم.
۱. در سال ۱۹۹۵  پیش از اینکه طالبان داخل کابل شود مجاهدین برای آخرین بار مردم را تاراج نمودند. این روز طوری بود که مجاهد  مجاهد دیگر را چور می‌نمود. حتا در سرکهای شمالی.
۲. پس ازاینکه حامد کرزی مارشال فهیم را از کرسی نشاند. فردا آنروز گروپ از مرمان بی سر وبی پا اولاً مذاهره بعداً دکانها و مردم را تاراج نمودند.

*منابع
1. ویکی پیدیا فارسی و انگلیسی  .تاریخ افغانستان – تاریخ کوشانیان سکها ماد ها . آریایها ، یفتلیها
2. سیتی ها نوشته احمد علی کهزاد در ساید آریای سال 1322
3.تاریخ هخامنشی ها و مادها  در وبگاه  تاریخ وتمدن جهان باستان
4.افغانستان در مسیر تاریخ نوشته میرغلام  محمد غبار تاریخ ازقرن سوم قبل المیلاد تا قرن ششم میلادی یونانیان باختر-کوشانیان-یفتلیان- 
5.افغانستان در مسیر تاریخ  آغاز تاریخ نوین افغانستان از سال 1709 الی امروز
6. افغانستان ئر پنج قرن اخیر مولف میر محمد صدیق فرهنگ جلد اول صفحات  104-170
7. دانشنامه آریانا نوشته مهندس مهدیزاده کابلی – در مورد
8.یفتلیان در یک نگاه. نوشته عبدالبصیر وثیق  در ویبلاگ روشنگری
9. مصاحبه غوث زلمی  با تلویزون اریانا وتلو در مورد چور کابل










 

۱ نظر:

  1. معنی نام کابل: از آنجاییکه زبان مردم منطقه جنوب افغانستان (هند سفید) مخلوطی از زبانهای هندی و ایرانی بوده است؛ لذا نام کابل را می توان ترکیبی از لغت سانسکریتی کها (شهر، مغاره، شکاف) یا واژه پهلوی کوی (محل) و واژه پهلوی ئول (بلند وگسترده) گرفت یعنی در مجموع آن به معنی شهر واقع در شکاف بلندی بوده است. برخی نام کهن آن را با کاسپاتیر خبر هرودوت مطابق می دانند که کشتی تجسسی داریوش از آسیا به سوی مصر از آنجا به آب انداخته شده بود. در این صورت نام کاسپاتیر را می توان ترکیبی از اوستایی و سانسکریتی کاس (جا)، پثیا (راه) و ایر (گذر کردن) گرفت. یعنی در مجموع آن به معنی شهر محل راه گذرگاهی بوده است. این نام به وضوح بیشتر با نام شهر پیشاور پاکستان همخوانی دارد. در این صورت اصل پیشاور، پثیاور(= دارای جاده) بوده است. امّا در نقشه ای از تاریخ هرودوت که من در دست دارم نامی را به صورت اوزتوسیانه (به لغت اوستایی اوز- تو-شیانه= جایگاه بلند کشیده توی شکاف و آشیانه کوهستانی) را با منطقه کابل مطابق قرار داده اند که به نظر می آید آن نامی بر کابل باستانی بوده است چه مفهوم آن با معنی شهر واقع در شکاف بلندی کابل کاملاً مطابقت می نماید. روی همین نقشه در مقابل نام اوزتوسیانه در داخل پرانتز هیئت قدیمی نام کابل به صورت کابورا نوشته شده است که می توان آن را به صورت سانسکریتی کها-پوره (شهر واقع در شکاف کوهستان) بازسازی کرد. جالب است در اوستا فقره سوم زامیاد یشت نیز در سمت کابل از کوهی به نام ایشکت اوپائیری سئن ( کوه دارای اشکفت و مغاره ای که برتر از پرواز عقاب است) اسم برده شده است. مطابق فرهنگنامه انترنتی ویکیپدیا "نام سانسکریتی کابل کمبوجه (به فارسی یعنی جایگاه واقع در کام کوهستان) می‌باشد. این نام در نوشته‌هایی باستانی در کوفس (واقع در بلندی کوهستان) و کوفن (منسوب به کوهستان) ذکر شده‌است. در سده هفتم پس از میلاد ژوانزونگ این نام را به عنوان کافو (به انگلیسی: Kaofu، کوهستانی) بررسی کرده بود و اعلام کرد که این به خاطر لقب یکی از چهار قبیله یوئه‌چی است که آنها در اوایل مسیحیت در طول کوههای هندوکش به سوی دره کابل مهاجرت کرده بودند. این شهر توسط شاهنشاه کوشان، کوجولا کادفیزس در سال ۴۵ میلادی فتح شد و جزو مایملاک امپراتوری کوشان تا اواخر سده سومین پس از میلاد محسوب می‌گردید. در اطراف سالهای ۲۳۰ پس از میلاد، کوشانی‌ها توسط شاهنشاهی ساسانی شکست خوردند و به همراه با هم‌بیعت‌های ساسانی معروف به هندو-ساسانیان تبدیل شدند. در دوران ساسانیان، شهر با نام "کاپول" در خط پهلوی نامیده می‌شد. در ۴۲۰ میلادی هندو-ساسانیان توسط قبیله خیانیان که با نام "کیدارایتز" نیز شناخته می‌شدند، به بیرون رانده شدند که پس از آن در ۴۶۰ با هیاطله تبدیل شدند. آنجا به بخشی از باقی‌مانده پادشاهی آشینا از کاپیسا که با نام کابل‌شاهان نیز شناخته می‌شود، تبدیل شد. منابع چینی کهن همچنین نام کابل را به صورت کوبها اردهستانا (محل کوهستانی بلند پایه) ذکر نموده اند."

    پاسخحذف